ես հաւատում եմ որ նախագծուած ամէն ինչն ուզում ա որ իրան օգտագործեն, եւ ըստ նախագծուածի, եւ մի այլ ձեւ։
այբուբենը նախագծուած ա, օրինակ հայերէն գրելու համար՝ պէտք ա օգտագործել։
ժամացոյցը նախագծուած ա ժամը ցոյց տալու համար՝ պէտք ա օգտագործել։
իմ «հեռախօսը»՝ մոտորոլա դրոիդ չորսը նախագծուած ա որ այն օգտագործեն։ ճիշտ ա, տուել են օգտագործեն անդրոիդով։ բայց ես նաեւ քշում եմ իրա վրայ ազատ ելատեքստով ծրագրակազմ՝ քշում եմ լինուքս։
նախագծուել ա սքրինսէյուերը։ էսօր չի լինում այն հաւաքել։ երբ ես այն փոխել եմ որ էսօրուայ կոմպիլեատորով աշխատի՝ լաւ բան եմ արել։ լաւ բանը դա ա՝ որ ոչ թէ նոյնիսկ պարզապէս գործը, այլ նախագիծը, նախագծուածը անպէտք չմնայ ու անպէտք չզգայ։
խաղը նախագծուած ա որ այն խաղան՝ պէտք ա այն աշխատեցնել, խաղալ։
ելատեքստը հրապարակուած ա, որ այն կարդան կամ գոնէ շինեն՝ պէտք ա այն կարդալ, կամ գոնէ շինել։
ու երբ աշխատեցնում եմ հին խաղը էմուլեատորի մէջ, ես զգում եմ որ ինչ֊որ լաւ բան եմ անում։ էդ խաղը գրուել ա որ աշխատի։
չնայած ես խաղ խաղացող չեմ՝ ու լաւ ա որ այլ մարդիկ էդ իմ փոխարէն անում են։
ես էլ եմ սիրում օգտագործուած լինել՝ եթէ տեղակայել եմ ծրագրակազմ սերուերի վրայ, որը գրուել ա որ տեղակայուի ու օգտագործուի՝ սիրում եմ երբ տեղակայում եմ, ու սիրում եմ երբ օգտագործում են։
#անկապ #հաւատք