ութսունականներին բաց աշխարհում ապրէի՝ երեւի կը սիրէի ամիգան, կը սիրէի աթարին, կը սիրէի մակը։ ու յուսով եմ որ կը ջոկէի ու աւելի շատ կը սիրէի դախ այբիէմ փիսի համատեղելի կարգիչները։
զի բաց ճարտարապետութիւն։
ու այսօր ես ոչ թէ յոյս ունեմ որ ինթելը, որի դիզայնը չեմ սիրում՝ կը մեռնի, այլ յոյս ունեմ որ ինթելը բարեյաջող անցում կը կատարի sip դիզայնի, ինչպէս նոր տնօրէնի պլաններում ա։
ինչո՞ւ՝ որովհետեւ sip֊ը մոդուլար դիզայն ա, ու կարելի ա համատեղել տարբեր արտադրողների մոդուլներ, հաւաքելով բարձրայարկ շէնքեր։ (:
դա նշանակում ա՝ տարբեր արտադրողներ կը կարողանան համադրել տարբեր այլ արտադրողների մոդուլներ։ ինչը շատ մօտ ա բաց ճարտարապետութեանը։
բայց բաց ճարտարապետութիւնը նաեւ ունէր բաց BIOS֊ի API ու ամէն արտադրող կարող էր ըստ այդ ստանդարտի ենթածրագիր (firmware) իրականացնել։ իմ հասկանալով ներդրուած համակարգերում այսօր նման ստանդարտիզացում չկայ, բայց ես դրանք բաւական մշուշոտ եմ պատկերացնում։
#նախագծում #դիզայն #բաց_ճարտարապետութիւն #համակարգիչ