ասք կաթիկի մասին՝
սովետական դպրոցում, մի պահ մեզ տալիս էին կաթ եւ սեւ հացի կտոր, ամէն օր։ շատ համով էր։
բայց մի պահ։
ու յետոյ, զրօյականներին, ես կաթ էի առնում միւսլի սարքելու համար (միւսլին ինչ ա գերմանիայի հիւրանոցում էի բացայայտել, ապշել էի) ու զգում էի որ դուրս չի գալիս, մի բան էն չի։ այ, մտածում էի, ինչի՞ դպրոցի էն կաթը դուրս գալիս էր, տարօրինակ ա որ կապիտալը աւելի անհամ կաթ ա սարքում։
մէկ էլ մի օր, չեմ յիշում ինչ առիթով, չեմ յիշում ով, որտեղ ու ինչ հանգամանքներում, ինձ կաթ հիւրասիրեց։ ես խմեցի, ու ասացի՝ գրողը տանի, սա ա՝ շատ համեղ ա։ էն կաթից ա։ ո՞րտեղից։
նա էլ զարմացաւ։ չեմ յիշում՝ ով։ ասաւ՝ լսի, էս ոնց էլ խմել ես, ջրով բացաց կաթ եմ տուել քեզ։
ու ես հասկացայ, ինչի էր սովետական կաթն ինձ դուր գալիս՝ ջրով բացած էր։
ու երեւի գրեթէ անիւղ, իսկ ես հիմա ասենք կովիկ մածուն եմ վերցնում, որն անիւղ ա։
#կաթ #սովետ #խսհմ #դպրոց #պատմութիւն #ուտէնց