ես հին գրառում ունեմ այն մասին, որ չընտրելով դառնում ես ոչ մէկ, ինչպէս դոք․ նոբոդին։
ընտրելը նշանակում ա նաեւ ոչ երազածդ ընտրելը։
զի դէ երազածը երազածն ա, իսկ իրական աշխարհն այլ ա։ ու ապա մարդիկ կան որ չեն ընտրում, ու իրենց թւում ա, որ կարող են չընտրել։ իսկ յետոյ ինչ֊որ վիճակի մէջ են, ուր կեանքից դժգոհ են։
որովհետեւ չընտրելն իրականում էլի ընտրել ա։
շատ պարզ օրինակ բերեմ՝ ասենք նիկոլը երազածս չի, բայց ես իրան եմ ընտրում էս իրական աշխարհում։
ու ապա կարեւոր ա իմանալ որ աշխարհն իրական ա, ու երազածդ չի, ու օպցիաներդ երազածդ չեն, ու ընտրել ու ապա իմանալ որ դու ես ընտրել։ ոչ թէ ասել, դէ ես սէնց բան եմ ուզում, ու չեմ ընտրում ոչ մէկը։ զի չընտրելով ընտրում ես ինչ֊որ բան։ ասենք հհկ֊ի ժամանակ չգնալով ընտրութիւններին ընտրում էիր հհկ֊ն փաստօրէն։
ու յետոյ, երբ պատասխանատուութիւն ես վերցրել քո վրայ ընտրութիւն կատարելով, հասկանում ես, դէ էդ էր իմ իրական վիճակը, ու էդ էին իմ իրական օպցիաները, ու ես սա եմ ընտրել։ ու արդէն գիտես որ դու էլ ես խաղին մասնակցում, ուր կեանքդ ա, ոչ միայն դրսի ուժերն են մասնակցում։
ու աւելի հանգիստ ես։ ու չես ասում՝ երկիրը երկիր չի, նայում ես ինչ փոքր խնդիր իմ կեանքում կարող եմ լուծել։
#ընտրութիւն #պատասխանատուութիւն #մարդիկ