ասում ա՝
— նա երբ մեզ դաս էր տալիս, արդէն բարձրաստիճան պաշտօնեայ էր, բայց բաւական լաւ տպաւորութիւն էր թողնում, կիրթ էր, հանգիստ, խելացի։ երբ կուրսը աւարտեցինք, վերջին դասին ասաց՝ դէ երեխէք ջան, փոքր քաղաք ա, մի քաղաքում ենք ապրում, էլի կը տեսնուենք, թէկուզ փողոցում, կիմանանք ով ինչպէս ա։ անցան տարիներ, եղաւ մարտի մէկ, դրանից քիչ անց իրեն հանդիպեցի փողոցում։ դէմքը թեքեց, չբարեւեց։ երեւի ամաչում էր։ #զրոյց #մարտի_մէկ #2008 #պատմութիւն