ուզում եմ ասել, ինչքան չեմ հասկանում նրանց, ով իրենց «լաւ» կեանքը ցոյց տալով, մեզ համոզում են, որ այն լաւն ա, լինի դա ինստա֊ում, թէ մեծ ջիպով, կամ հեռախօսով ինքնացուցադրուելը։ գրողի ծոցը հեռախօսդ, ու թանկ ջիպդ, չէ լուրջ։ լո՞ւրջ, էս մարդիկ մտածում են, որ իրենց աւելի են յարգելու նրա համար, որ էս մեքենան կամ հեռախօ՞սն ունեն։ կամ լո՞ւրջ, դա գնահատող կա՞յ։ ես չեմ հասկանում։