ասում ա՝ — զասլոնկան մաքրել եմ, լուացել։ ասում եմ՝ — «դրոսելնի» զասլոնկան երեւի։ — հա։ — իսկ յետոյ կարիք եղա՞ւ մեքենան սովորեցնելու մաքուրին։ — հա, կարդացի ինտերնետում ինչպէս են անում։ — ու տենց կասկածով նայում ա իմ վրայ։ — թէ չէ «աբարոտները» բա՞րձր էին։ — հարցնում եմ։ — էդ է՞լ գիտես։ — զարմանում ա։ — ո՞րտեղից։ — կարդացել եմ ժամանակին, բայց յետոյ պարզուեց որ ուրիշ խնդիր էր։ աւելի ճիշտ՝ թռուփերի հետ ուրիշ խնդիր էր, իսկ պաջերո֊ի հետ հէնց նման էր։
տենց, մի հինգ րոպէ անց ասում ա՝
— նոր, կարո՞ղ ա էդ էլ իմանաս, զգո՞ւմ ես, դողում ա աւտոն։ ինչի՞ց կը լինի։
#զրոյց