2016-12-15-2339885

Հայերենը եւ վրացերենը ունեն նման հնչողությամբ եւ նույն իմաստով բազմաթիվ բառեր, թեեւ այս լեզուները պատկանում են տարբեր լեզվաընտանիքների. վարդ – վարդի, վազ – վազի, արծիվ – արծիվի, բու – բու, խուճուճ – խուճուճի, միամիտ – միամիտի, ավազակ – ավազակի, թաթ – թաթի, մունջ – մունջի, պատիվ – պատիվի, գիժ – գիժի, օջախ – օջախի, բուխարի – բուխարի, խալ – խալի, ագարակ – ագարակի, դրոշ – դրոշա, տաշտ – տաշտի, քանդակ – քանդակեբա, թարգմանություն – թարգմանի, մարգարիտ – մարգալիտի, նավակ – նավի, լաքա – լաքա, փողոց – քուչա, դանակ – դանա, կարագ – կարաքի, շաքար – շաքարի, հաբ – աբի, հում – ումի, նուշ – նուշի, ծիծակ – ծիծակա, տանջանք – տանջվա, պայմանավորվածություն – պաեմանի, ծես – ծեսի, կանոն – կանոնի, ադաթ – ադաթի, նմուշ – նիմուշի, նշան – նիշանի:

աղբիւր

#հայերէն #վրացերէն

բնօրինակ սփիւռքում(եւ մեկնաբանութիւննե՞ր)

պիտակներ՝ հայերէն  վրացերէն