Աւելի ուշ, երբ Զելդան արդեն կրել էր առաջին, այսպէս կոչուած նեարդային խանգարումը, մենք, չեմ յիշում երբ, միաժամանակ Փարիզ եկանք, եւ Սկոտը ինձ հրաւիրեց միասին ճաշելու Միշոյի ռեստորանում, որ գտնւում է Ժակոբ եւ Սուրբ Հայրերի փողոցի անկիւնում։ Նա ասաց, թէ ուզում է ինձ մի շատ կարեւոր բան յայտնել, որն իր համար աշխարհում ամենակարեւոր բանն է, եւ որ ես պէտք է իրեն անկեղծ պատասխանեմ։ Ես ասացի՝ կաշխատեմ։ Երբ նա ինձ խնդրում էր որեւէ բան անկեղծ ասել,— իսկ դա հեշտ չէր անել, եւ ես փորձում էի կատարել նրա խնդրանքը,— այն, ինչ ասում էի, նրան ջղայնացնում էր, ընդսմին ամենից յաճախ՝ յետոյ, երբ նա ժամանակ էր ունենում մտածել ասածներիս վրայ։ Նա ուրախ կլիներ ոչնչացնել դրանք, իսկ յաճախ՝ դրանց հետ միասին նաեւ ինձ։
#հեմինգուեյ #քաղուածք