ինձ լաւ է, ու չի կարող վատ լինել։ քանի որ ես ունեմ երկու կայացած սէր։ ոչ մէկն էլ մարդ չէ։ ոչ մէկն էլ շուն չէ։

ու իրենք ինձ չեն լքի։

մէկը ֆոտոն է, միւսը՝ տտ֊ն։

(երկուսն էլ այնքան խորն են, որ կեանքս չի հերիքի էքսփլոր անել։ ու չեմ ուզում փորձել ինձ ասենք երաժշտութեան մէջ։ չնայած գուցէ վատ չէր ստացուի։)

ոչ թէ ձեր իմացած ֆոտոն ու ձեր իմացած տտ֊ն, այլ իմ իմացած ֆոտոն, ու իմ իմացած տտ֊ն։ որ ինձ են հաճոյք պատճառում։ քանի որ ես ջաւա գրելուց հաճոյք չեմ ստանում։ ու կապ չունի որն է իռացիոնալ կերպ փոխուող «մեծամասնութեան» կարծիքով «ճիշտ»։ There’s so many different worlds, ու ես ունեմ իմը։

ու ոչինչ, որ այստեղ մենակ եմ, իսկ դուք շատ էք, ձեզ մօտ փարթի է, ու դուք տժժում էք։ ես չեմ կարող վաճառել իմ սխալը ձեր ճշտի փոխարէն։ իմն է քանի որ։