ասենք այստեղից

Ուզում եմ ասել որ դինջերը, ով ՏՎ֊ով չկան, ու ում հոլովակները Քեշիշյանը չի նկարում, դինջերը, ով աշխատում են ազատ ոճով, օգտագործելով անցյալն ու ստեղծելով ապագան, իրենք են ամենալավ երեւույթներից մեկը, ինչ մենք ունենք ժամանակակից հայկական մշակույթում։

Ի՞նչ մնաց ինձ

Ոսկյա մի ցանց,

Ուրիշ ոչինչ:

Մարգարտաշար հուշերի գանձ –

Ուրիշ ոչինչ:

Տրտում գիշեր և մենություն անօգնական,

Սիրտ կեղեքող կարոտ անանց – ուրիշ ոչինչ:

Երազներից իմ հրավառ մնաց փոշի,

Սին անուններ կորած կանանց – ուրիշ ոչինչ:

Ջինջ իմ հոգում մնաց մշուշ ծանր ու մթին,

Եվ իմ հոգում քամու կաղկանձ – ուրիշ ոչինչ:

Պարիր, քամի, այգում այս մերկ ոռնա ու լաց,

Տար, մի թողնի, քամի անսանձ –

Ոչինչ, ոչինչ…

ու ոչինչ