Ի սկզբանէ արար Գարէգին եւ Իլեա: Եւ հանդիպում էր աներեւոյթ եւ անպատրաստ. եւ խաւար ի վերայ սենյակի: Եւ տեսաւ Գարէգին, զի Իլյան բարի է և զառամեալ: Եւ ասաց Գարէգին. Եղիցի առևւտուր. եւ եղաւ յետքայլ: Եւ ասաց Գարէգին. Եղիցի հաստատութիւն ի մեջ գինիներոց: Եւ եղաւ այնպէս: Եւ ասաց. Բղխեսցէ ԴՈՒ երկիր կանաչ խոտոյ*. սերմանել սերմն ըստ ազգի եւ ըստ նմանութեան, եւ բիզնէս շահութաբէր առնել պտուղ:
Եւ ասաց Իլեա. Ամէնքս էլ ունենայ շունչ կենդանի ըստ ազգի չորքոտանի, եւ սողունս, եւ դելփինս երկրի ըստ ազգի: Նայեած, թե ով ինչպես իր յերկրի բնեական պաշարներիւն կմոտենայ: ԴՈՒՔ Ձէր աչքի գերանոյ սկսեալ: Զի ասված է, որ երբ մի երեսին ապտակեալ, ձեր մօտ մյուս յէրեսը յէրեսապատեալ սալիկներով:
Եւ տրտմէց Գարէգին, զի գինին շառ էր, իսկ ծտերը** թանկ:
Վայ մէ
- հունարէն ձեռագրերում – զէլեն
** յութուբում – պտիցի
Մհեր Ղալեչյանի ֆբյան գրառումներից
ու տենց