Բանաձեւը անդրադարձել է մի մեկնաբանության՝ «ինպե՞ս ենք առաջ ապրել առանց ինտերնետ»։
Չե՞ք հիշու՞մ ինչպես, ժողովուրդ։
Այնպես էլ ապրում էինք՝ տեղեկատվական վակոււմի մեջ։
Ուզում ես մի գիրք ճարել՞՝ դե ճարի։ Ո՞րտեղից։
Երգի բառեր՞։ Ո՞րտեղից։
Իսկ ինչպե՞ս գտնել վաթսունականների մոռացված մի սերիալի կոնկրետ հատված՞։ Կամ Բիթլզի ելույթը Բուդոկանում՞։
Լավ, դա չի հետաքրքրում,
բա ինչպե՞ս էիք իմանում դոլարի կուրսը։ Ինչպե՞ս էիք հյուրանոց գտնում ու բրոնյա անում։ Դա է՞լ չի հետաքրքրում։
Լավ, ո՞նց էիք էժան տոմսեր առնում։ Չեք էլ առնու՞մ։
Իսկ այժմ հնարավոր է իմանալ ինչպես լուծել ցանկացած հայտնի խնդիր ցանկացած բնագավառում։ Այսպես ասած «ժողովրդական իմասնությանը» դիմելով։
Ինչպե՞ս էին ապրում մարդիկ առանց ինտերնետ։
Նամակներ էին միմյանց գրում էպիստոլար, ահա թե ինչ էին անում։
Բայց չէ, անպայման կհայտնվի մեկը կասի՝ այնտեղ պորնո կա, կամ էլ, կախվածություն ա մեզ մոտ։
Ձեզ մոտ կախվածություն է՝ բուժվեք, երեւի դա միակ կախվածությունը չէ։ բնավ։
Այո, նենց չի որ մեկ օր չեմ դիմանա, բայց ընդհանուր առմամբ առանց համացանցի ապրելն մի տեսակ անհամ է թվում արդեն։
ու տենց