էն որ պոստերներ էին մի քսան տարի առաջ ուր ամերիկայում մի անտուն մարդ տախտակ ա պահում, որի վրայ գրուած ա՝ «will code for food»։
դէ մեզ մօտ միշտ էլ տէնց էր՝ մեր կոդերների աշխատավարձը հազիւ էլ սնուելուն հերիքէր։ ու իրանք էլ են հեքիիկապէս անտուն՝ ծնողների հետ են ապրում։
ուզում եմ հասկանալ՝
արհեստական բանականութիւնը նոյն տեքստին արձագանքելով կը գեներացնի տարբեր նկարներ։
բայց եկէք պատկերացնենք պարզ, մինչ աբօյական դէպք՝ ունենք ծրագիր, որ գեներացնում ա նկարներ՝ օրինակ ֆրակտալներ, կամ շատ աւելի պարզ բաներ։ էդ նկարները կանխատեսելի են։ ունես հինգ, կամ տասնհինգ պարամետր, տալիս ես նրան, նա գեներացնում ա։
ամէն անգամ նոյն պարամետրերը ստանալիս էդ ծրագիրը գեներացնում ա նոյն նկարը։
եթէ ես եմ գեներացրել՝ նկարի պատճէնաշնորհը ի՞մն ա։ իսկ եթէ նոյն պարամետրերը ներմուծել ա այլ մարդ՝ պատճէնաշնորհը նրա՞նն ա։
կարելի ա ասել որ ես բացայայտել եմ այդ նկարը (եւ ոչ թէ ստեղծել), որովհետեւ դէ բանաձեւը կայ, այդ բանաձեւը կարելի ա օգտագործել ներմուծելով տարբեր թուեր։ ու էդ թուերի դէպքում էդ նկարն էր ստացուելու։
ինչպէս եւ էդ բանաձեւն ա բացայայտուել ու առհասարակ մաթէմն ա բացայայտւում։
իսկ աբօյի գեներացրածը՝ մի քիչ այլ տէք պրոցեսով անցած ա, բայց էլի՝ սա այն նկարների բազմութիւնից էր որ կարելի ա ստանալ։
իսկ լուսանկարը՝ առաւել եւս՝ եթէ էդ պահին ինչ֊որ մէկը էդ օբյեկտիւով, էդ ժապաւէնի կամ սենսորի վրայ նոյն կարգաւորումներով չխկացնէր՝ դա էր ստանալու։
էդ ինչ֊որ մէկը դու ես, որ էդպէս արել ես։ էդ պահը էդ ձեւով բացայայտել ես։
բայց արդե՞օք, եթէ դու չես յօրինել այդ պահը, այն կար, բայց մի դէպքում հաշուարկների միջոցով գեներացուել ա, միւս՝ արձանագրուել ա ժապաւէնի վրայ, արդե՞ք այդ նկարը պիտի ունենայ պատճէնաշնորհ եւ այն պէտք ա լինի քոնը։
երեւի կան լուսնի շատ նման լուսանկարներ։ ու ամէն նկարը պատկանում ա նկարող մարդուն։
ու լրիւ նոյն նկարը եթէ դու ես նկարել՝ կարող ես օգտագործել ինչ֊որ տեղ, իսկ եթէ հարեւանդ՝ չես կարող։
ինչ֊որ տարօրինակ ա դա ինձ համար ընկալւում։
ես հասկանում եմ որ այլ խնդիր կայ՝ ո՞նց ա բացայայտողը՝ արուեստագէտը կամ գիտնականը վաստակելու՝ բայց դա այլ հարց ա, ու արդե՞օք պատճէնաշնորհն ա դրա լաւ լուծումը։
ինչպիսին էր ճապօնական «դուօ լինգօն» 1983֊ին՝
https://www.youtube.com/watch?v=11sqTJXXSQo
https://www.youtube.com/watch?v=qlNIokKaJH8
#համակարգիչ #կարգիչ #պատմութիւն
#գիրք #օբերոն
էս գիշեր երեքին զգացի որ յոգնած եմ, քունս տանում ա, պառկեցի, բայց ահաւոր հետաքրքիր էր կարդալը ու հարցերիս պատասխանները գտնելը երեք֊չորս թեմայով, տէնց քնի հետ պայքարելով մինչեւ վեցը կպած հետազօտական աշխատանք էի անում։
գիտէի որ առաւօտը հետաքրքիր չի լինի, հիմա ա ժամանակը։
երէկ «flickr»֊ը որոշել էր որ «trending» պիտի լինեն միայն սեւ֊սպիտակ նկարները։
էսօր կետօյի «չիթ դէյ»֊ն էր։
աստուած, թահինով հացը քամած մածունով ի՛նչ համով ա։
