մէկ էլ ուզում եմ ասել իմ սահմանումը ընկերութեան որն ա։ երբ դու պէտք ես մարդուն, նա քեզ պինգում ա, ու դու իր հետ հանդիպում ես։ առանց նախապէս պայմանաւորուելու։ ասենք, իմ պարզապէս լաւ ծանօթն այսօր ինձ ցերեկը գրել ա, թէ գիտես, ես խնդիր ունեմ, ուզում եմ հոգեհանգստի գնալ, բայց ինձ կոմֆորտ կը զգայի ոչ թէ ասենք սենց այլ քո հետ գնալ։ ու ես ասացի իհարկէ, ու չեղարկեցի պլաններս, ու մենք գնացինք միասին քաղաքից դուրս բաւական հեռու։
ու ասենք ես կարող էի ասել՝ չէ, կներես ու տարբեր պատճառաբանութիւններ՝ պէտք ա աշխատեմ, լաւ չեմ քնել, պայմանաւորուած եմ, ինձ պէտք ա սա անել, նա անել, բայց էդ ամէնը կարեւոր չի իրականում ընկերութեան մէջ։ ու չնայած մենք ընկերներ չենք, բայց էդ քայլը ընկերութեան մասին ա։ ու ես իրեն ասացի որ էլի ինձ բզի քանի որ էդ իմ համար ընկերութեան մասին ա ու թող չքաշուի։
իսկ ես ընկեր չունեմ այն առումով, որ տենց մարդ չկայ, ում ես կարող եմ բզել ու հանդիպել անկապ, չնայած նա զբաղ ա լինելու, ու իրան հաւէս ա հիմա վաննա ընդունել բայց քանի որ ես բզեցի նա ուրախ կը լինի չեղարկել իր վաննան։ կամ իր վաղուայ քննութեանը պատրաստուելը։
մի աղջիկ կար, ինքը քննութիւններին էր պատրաստւում, ասում էր՝ էսօր չեմ դուրս գալու, բայց յետոյ անպայման դուրս էր գալիս, չէր դիմանում, ինձ տեսնում էր։ էդ շատ յուզիչ էր։ ու էդ ճիշտ ա հէնց ընկերութեան մասին չի, բայց ընկերութիւնը յարաբերութեան անհրաժեշտ բայց ոչ բաւարար ենթաբազմութիւն ա։ #ընկերութիւն #յարաբերութիւններ