ուրեմն էս վաձն ուր աշխատում էր, մի հաւաքարար տատի կար, իրեն ասում էին՝ տատի։ էս տատին մի օր վաձի հետ ծանօթանում է, ասում է՝ «անունդ ի՞նչ է»։ վաձը պատասխանում է՝ «վաձ»։
— ո՞նց թէ վաձ,— զարմանում է տատիկը։ — տենց, վաձ։ — էդ ի՞նչ անուն է։ ու վաձը տառ տառ թւում է՝ — վը, ա, դը, զը։ ու այստեղ տատին հարցնում է՝ — բա ինչի՞ ոչ «ձ»։
#տրանսլիտ #հայերէն
հ․ գ․ վաձի իսկական անունը, կարծես վարազդատ է։ վարազն այս կենդանին է, իսկ դատը՝ հայ դատի պէ՞ս մի բան։ հայ դատ, վարազ դատ։
հ․ հ․ գ․ — ըստ երեւոյթին պարսկերէն ծագում ունի, ինչպէս միհրդատը՝ արեւի տուած, թէ նման մի բան։