հէնց հիմա ոչ մի հարցազրոյց չեմ անցնում, պարզապէս միշտ մտքումս ա՝
ո՞նց են գնահատում՝ կը վերցնէ՞ին էս դիզայներին, կամ ճարտարապետին աշխատանքի՝ պորտֆոլիոյով։
սա ինձ շատ հասկանալի ա։ դու չես հարցնում էդ մարդուն ոնց ա պէտք ներկը խառնել։ դու նայում ես ինչ գործ ա արել։
չեմ հասկանում ինչի նոյնը չի տտ֊ում։ այսինքն՝ ինձ հետ շատ ա եղել նոյնը, իրականում ե՛ւ լայկոս վերցնելիս, եւ սինոփսիս, եւ ցիւրիխի պոլիտէքնիկ, եւ իլլիւրիա, եւ հահ ինձ առանց քննութեան են վերցրել։ եւ դէ ֆրիլանս անելուց։
ու ըստ երեւոյթին եթէ ինչ֊որ տեղ աշխատեմ՝ էն մարդիկ են լինելու որ պորտֆոլիոյով են դատելու։ իսկ եթէ պորտֆոլիոյով չդատեն, ու ասեն երեք պարանի խնդիրը լուծի՝ ոչ իմ մարդիկ են, ոչ էլ ինձ կը վերցնեն, ոչ էլ կը լուծեմ։ դէ հրաժարւում եմ ես լուծել նման բաներ։ ինչպէս եւ հրաժարւում եմ դեսպանատներում ապացուցել որ կը վերադառնամ հայաստան։ երկուսն էլ շատ նուաստացուցիչ են։
մի ընկեր ունեմ, երբ իրան ասում են ֆակտորիալ գրի՝ ասում ա՝ դու գրի։
բայց համ միայն իմ մասին չի խօսքը՝ այլ ընդհանրապէս, համ էլ սթրես ա անիմաստ, իզուր ժամանակի կորուստ, երբ նման հարցազրոյցի ես յայտնւում։
յ․ գ․ մի ընկեր էլ ունեմ, ասում ա՝ չպիտի ոչ մի աշխատողի մասին լինի օրէնքի մէջ, աշխատողներ ու գործատուներ չպիտի լինեն, բոլորը մինիմում միկրօ ձեռնարկատէր պիտի ճանաչուեն օրէնքով։