վերջերս միտք ունեցայ, որից աւելի հանդուրժող եմ տերմինալի նկատմամբ։
վիրտը տերմինալ չէր սիրում, զի այն հին կոնցեպտ էր՝ թուղթ, մինչ մենք արդէն ունէինք crt մոնիտորներ։
եւ մենք արդէն ունենք տեքստի հետ աշխատելու աւելի շատ ազատութիւն՝ օրինակ սխալ գրուած հրամանը կարելի ա ուղղել, ոչ թէ գրել կրկին։
ի դէպ, վերեւի սլաքով նախկին հրամանը ստանալն արդէն crt ֆունկցիոնալ ա, որ թղթի վրայ չկար։
բայց միւս կողմից՝ այդ պրիմիտիւ՝ թղթի աբստրակտ ներկայացում տերմինալը՝ հաւէս էլ ա։
օրինակ, ունի լաւ հատկութիւն՝ immutable ա։ ինչ գրել՝ գրել ես։ պատմութեան մէջ մնացել ա։ իհարկէ, կարող ես ջնջել պատմութիւնից, բայց քո աշխատանքն արձանագրելն ա հեշտ լինում աւտոմատ։
եթէ ուզում ես արձանագրել։ որովհետեւ էսօր աբօ֊ն սկսել ա էկրանահաններ վերցնել, որ օրինակ windows֊ում տեսնես ինչ ես արել նախկինում, ու մի հատ էլ առաջադէպ փնտրելու համակարգ ունի՝ որ տեքստ ա հասկանում, ու նկարներ։ ու կարող ես գրել՝ խցիկ, ու կը բերի էն պահը որ էդ օրը խցիկներ էիր նայում։
օբերոն համակարգում չես կարող յիշել հրամաններդ։ հմ, նոր մտածեցի՝ ինչի՞ չես կարող։ լաւ էլ կարող ես։ եւ առանց էկրանահանների։ օհ֊ը կարող ա լոգ պահել բոլոր հրամանների։ ու նոյնիսկ կայ Oberon.Log պատուհան ուր բոլոր հրամանների ելքային հոսքն ա ուղղւում։ կարելի ա եւ հրամաններն էնտեղ գրել։
էհ, գնամ օբերոն համակարգը բզբզամ։
ու տէնց։