զարմանքով գիտակցում եմ, որ բոլոր ապրածս տներից եթէ ոչ կարօտ, ապա ջերմ զգացմունքներ ունեմ հէնց քանաքէռի տան հանդէպ։ ոչ աբովեան փողոցի տան հանդէպ։ քանաքէռի՝ չնայած ամէն բացասական կողմերին։

բայց ես իհարկէ նաեւ գիտակցում եմ ոչ հէչ առանձնատան մարդ չեմ։

բնօրինակ ծմակուտում(եւ մեկնաբանութիւննե՞ր)