ուրեմն, էսօր տարօրինակ բան եղաւ։
վարում եմ, վերցնում եմ ամենաձախ գիծը, որ թեքուեմ ձախ յետոյ, կանգնած եմ, սպասում եմ «սեկցիան» բացուի։ մէկ էլ հետեւից սիգնալ են տալիս։
մտածում եմ՝ էլի ինչ֊որ մէկն անհանգիստ ա, կարծում ա որ էնտեղ կանաչ ա, ստեղ էլ ա կանաչ, այնինչ էստեղ առանձին սլաքով ա, պէտք ա սպասի։ դէ թող նեարդայնանայ, ի՞նչ անեմ, չեմ խախտելու իրա պատճառով, կամ ո՞ւր գնամ ոչ իմ ճանապարհին։
էլի ա սիգնալ տալիս։ մէկ էլ տեսնեմ հետեւիս մեքենայի դուռն ա բացւում, մարդը դուրս ա գալիս, ու ուղիղ իմ պատուհանի մօտ։ ուրեմն ի՞նքն էր սիգնալ տալիս, ինձ թւում էր աւելի հեռու մեքենան։ մօտենում ա, մտածում եմ էսա կասի՝ ինչի՞ չես քշում, ասեմ՝ սլաքով ա ստեղ։
նա էլ ասում ա՝ եկար ինձ խփեցիր։ էնքա՛ն եմ զարմանում, չէ՞ որ տեղս կանգնած էի, ասում եմ՝ ե՞ս։
նա էլ շփոթուեց, ասաց՝ «պռօբլեմ», ու յետոյ՝ «քշի շքշի», ու ես քշեցի քանի իմ լոյսն էր։
ու քշելով հասկացայ, որ երբ ասացի «ե՞ս» նա մտածեց անգլերէն եմ ասել։ ու շփոթուեց։ բայց ինչի՞ էր ասում որ ես խփել եմ, իբր հետ գնալով, եթէ ես տեղում կանգնած եմ եղել, ու նա էլ չի խփել, ես չեմ զգացել որ նա եկած լինի ու խփի, ու յետոյ դիցուք իմ վրայ գցի։
մտածում եմ՝ կարո՞ղ ա ուզում էր գլխիս սարքէր, բայց տեսաւ «արտասահմանցի» եմ, մտածեց այլ զոհ փնտրի։ իսկ իմ մեքենան երեւի բաւական պայթած տեսք ունէր դրա համար ինձ էր ընտրել։
կարճ ասած էդպէս էլ չհասկացայ ինչ եղաւ, բայց շնորհակալութիւն տիեզերքին ամէնի համար։