ես գերմանացի ընկերոջս պատմում էի ինչ հաւէս ա որ մենք աստիճանաբար ազատւում ենք երթուղայիններից, որ սպասում ենք չինաստանից հասնեն աւտոբուսները, որ թեպէտ էլեկտրական չեն (էհ, դա մեր երազանքները չեն, ինչպէս եւ տրամուայը), բայց արժանավայել են լինելու, քարտով կը վճարենք, իւէսբի լիցքաւորիչ կունենան, ու տէնց։
նա էլ տխրեց, որ այլեւս չի վայելի տեղական երթուղայինների մշակոյթը, երբ մարդիկ փող են փոխանցում, յետոյ հետ վերադարձնում։
ասաց որ դա ապշելու էր հանդիպելը ու դրա միջով անցնելը։
ես էլ ասացի, որ մէկ ա աւելի լաւ ա դա թողնել անցեալում։
#երեւան #տրանսպորտ #արժանապատւութիւն #քաղաքակրթութիւն