դուք ինձ գիտէք, ես իմ ժողովրդից աւելորդ սպասումներ ու պահանջներ չունեմ, ու նոյնիսկ փորձում եմ բացատրել, որ նորմալ ա որ էսպիսինն ա, պէտք չի վտահուել որ սա ա։
բայց այսօր ամէն դէպքում տագնապեցնող ա էն, որ նոյնիսկ հնարաւոր ա ռոբերտ քոչարեանի վերադարձը քաղաքականութիւն, որ նա ունի ընտրական շտաբեր, եւ աջակիցներ։
նաեւ հնարաւոր ա ենթադրութիւններ անել, խօսել ընտրութիւնների արդիւնքի մասին, ուր նա ոչ թէ հազիւ հատելու ա իջեցուած նուազագոյն ձողը, այլեւ հաւակնելու ա յաղթանակի՝
քանի սա տուել եմ, նաեւ այս էջը պիտի տամ։
ու երբ մարդիկ սարսափով խօսում էին այն մասին, արդե՞օք շուշին ընկել ա թէ չէ՝ ես զգում էի որ միեւնոյն ա վիճակը շատ վատ ա, եթէ մենք այդ մասին կարող ենք խօսել, ու եթէ մի երկու օր առաջ քարին տակի մարտերն էին։
ու եթէ մենք կարող ենք խօսել այն մասին, որ ռոբերտի վերադարձի հնարաւորութիւն կայ, սա արդէն նոյնիսկ ինձ համար ա անսպասելի։ շատ անսպասելի։ ես հանրութիւնից մեծ սպասելիքներ չունեմ, բայց որ որ վիճակն այնպիսինն ա որ ռոբերտի վերադարձը հնարաւոր ա քննարկել՝ դա արդէն ինձ համար անսպասելի ա։
չէ չէ, ես կրկնում եմ, ես չունեմ սպասելիքներ։ անմիջապէս յեղափոխութիւնից յետոյ ես ենթադրութիւններ էի անում, որ յեղափոխութիւնից հիասթափուած (որն անխուսափելի էր ըստ իս) զանգուածը կընտրի ծառուկեանին, այնպէս, ինչպէս վրաստանում եկաւ իւանիշուիլին։ էնպէս չի որ դա իմ երազանքն էր՝ դա իմ վատատեսութիւնն էր։
բայց ծառուկեանը ժողովրդական յիշողութեան մէջ մարտի մէկ անող չի, եւ այլ ջարդեր կազմակերպող չի։ ծառուկեանը բարի, մուրաբայ բաժանող կերպար ա ընկալւում։
այս վիճակն ինձ համար անակնկալ ա։