մի բան կայ, որ չեմ կարծում որ ճիշտ ա ասելը, բայց շատ են ասում։ ասում են, թէ պայմանական կալիֆորնիայում ապրող դիցուք ծրագրաւորողի աշխատանքի արդիւնաւէտութիւնն աւելի բարձր ա, քան պայմանական ռուսաստանում։ զի նա աւելի շատ փող ա ստանում։ հետեւաբար՝ աւելի շատ բարիք ա ստեղծել, որ իրեն աւելի շատ ա հասել։
սա ինձ թւում ա պարզապէս սխալ։ մարդը, որ մօտաւորապէս նոյն գործն անում ա էստեղ եւ էնտեղ, օգտագործելով մօտաւորապէս նոյն գործիքները, եւ ունենալով համեմատելի կրթութիւն եւ զարգացում՝ անում ա նոյն աշխատանքը։ այլ հարց ա՝ ինչպէս ա իր աշխատանքը դառնում փող, եւ գուցէ տեղական շատ ֆիրմաներ աւելի անարդիւնաւէտ են աշխատանքի արդիւնքը՝ փողի կոնուերտելու։ բայց չէ՞ որ այստեղ աշխատում են շատ արեւմտեան ընկերութիւններ, որ արդէն գիտեն ինչպէս են վաճառում, ունեն իրենց իրացման ալիքները, եւ այլն։
ու ինձ թւում ա՝ շատ սխալ ա ասել, որ կալիֆորնիայում մարդու աշխատանքի արդիւնաւէտութիւնն աւելի բարձր ա։
մարդը որ գրում ա համեմատելի հինգ հարիւր, կամ հազար կոդ օրեկան, ունի նոյն աշխատանքի արդիւնաւէտութիւնը։ իր աշխատավարձը, սակայն, կախուած ա այլ գործօններից՝ որը հասկանում եմ։
ու ես օկ եմ, ես նրանից, որ նոյն գործն անելով քիչ փող եմ ստանում, քան ամն֊ի գործընկերը, չունեմ անարդարութեան զգացողութիւն։ արդա՛ր ա, ընդունում եմ։ գինը, նաեւ աշխատանքի գինը՝ իր գոյացման մեխանիզմներն ունի։ գինը լինում ա եւ ինքնարժէքից ցածր՝ եթէ պահանջարկ չկայ։ ես դա հասկանում եմ։
ես զգում եմ որ սխալ ա ասելը, որ մարդու աշխատանքի արդիւնաւէտութիւնը տարբեր ա այստեղ եւ արեւմուտքում։
#աշխատանք #արդիւնաւէտութիւն #արդարութիւն