նման զգացողութիւններ ունեմ։ հեռաքօսային ֆոտոն ինձ հաւէս ա՝ թոյլ սարքով եմ նկարում, ու փորձում եմ շրջանցել, կամ օգտագործել թուլութիւնը։ երբ դա անում ա իմ փոխարէն աբ֊ն՝ որ չեմ հասկանում ինչ ա անում՝ նեղւում եմ։ երբ ես եմ լուտ կիրառում՝ գիտեմ ինչ եմ արել, կարող եմ կրկնել։ կարող եմ գրել մաեմօ֊լեստէի համար լուտ կիրառող յաւելուած։ չեմ վախենում կորցնել գործիքը — ազատ գիտելիք ա։
իրականում մի պահ լրիւ տարած էի ժապաւէնային խցիկի արտադրութիւն սկսելու մտքով՝ բայց ես մենակ չեմ կարող, ինձ ընկերներ են պէտք, որ տարբեր բաներից լաւ հասկանում են։ գիտելիքի միայն մի մասն ա ինձ մօտ, ինձ համար պարզ։
#ֆոտո