մատեան անկապութեան

ասում ա՝ — շուշան պետրոսեանը եկել էր մեր զօրամաս, սկսեց երգել, ասաց՝ պարէ՛ք, եթէ չպարէք՝ գնալու եմ, մենք չպարեցինք, դէ լիքը պատճառ ունէինք չպարելու, ու դէ հաւէս չկար, նա ասաց՝ հաւաքուէ՛ք գնանք։ ու գնաց։ #զրոյց