ինձ նեղում ա, որ ես իմ քաղաքական որոշումներում ինձ մենակ եմ զգում։
ինձ նեղում ա, որ ոմանց կարեւոր ա, սփիւռքը, ասենք, բայց դա եւ այլ բաների վրայ ա տարածւում, ինչքանով ա լաւը, վատը, մենակը, թէ շատամարդ, յարմարաւէտը։
ինձ ասենք չի հետաքրքրում, որ այն ռուբի֊ով ա գրած, իսկ ես ռուբիի երկրպագու չեմ։ ինձ բնաւ դուր չեն գալիս տեքնոլոգիաները։ պարզապէս ես ջանք չեմ դնի էդքան, էդ իմ ջանքը չի, վեբ ափեր գրելը։
բայց էական հարցեր կան, արժանապատւութեան, քաղաքականութեան։ ու արդէն կարեւոր չի այդ դէպքերում, յարմար ա թէ չէ։ կարեւոր չի։ չգիտեմ, ի՞նչ կապ ունի էդ ամէնը։ մենակ ա թէ չէ։ ու այո, ի՞նչ ունենք մենք ֆբ֊ի շնորհիւ։ ռեա՞կտ։ նոյնիսկ եթէ ռեակտը չլինէր էնքան վատը, ինչպիսին կայ, ոչինչ, մարդկութիւնը առանց լաւ ռեակտի էլ վատ չէր ապրի։