էսօր քարֆուրում ինչ֊որ դրսից եկած քեարթ գեադեք եմ տեսել։ ինչ֊որ ապհ֊ական վիճակ էր, ռուսերէն էին խօսում վաճառողների հետ, ու իրար մէջ։
ու այլ ձեւ էին իրենց պահում, ես կասէի՝ ագրեսիւ, մտնում էին մարդկանց անձնական տարածքներ, չափազանց ուշադիր էին ուրիշների զամբիւղներին, ինչ֊որ տհաճ բան կար իրենց մէջ։
ու դէ ես մտածեցի՝ դա ա, սովոր չենք, որ այլ ձեւ մարդիկ են։ ու դէ առաւել եւս սովոր չենք, երբ այլ ձեւ քեարթեր են՝ գոպնիկներ են։
ու անմիջապէս յիշեցի, ինչքան եմ սիրում եմ քեարթերին։ թասիբով են։ լաւն են։ ու դէ ամերիկացի կամ եւրոպացի քեարթերին էլ եմ յիշում։ մերոնք շատ լաւն են։
ու այո, հանդուրժողականութիւնը շատ բարդ բան ա։ մանաւանդ երբ խօսքը քո՝ ընդդէմ դրսի քեարթերի մասին ա։ լրիւ զգում ես, ինչ բարդ ա հանդուրժող լինել ու ինչ լաւն են քո, հարազատ քեարթերը, թէկուզ։
#հանդուրժողականութիւն