ես կարծում եմ, որ լիքը բան կանխորոշուած ա մեր կեանքում։ կանխորոշուած ա եւ միջավայրով եւ ծնունդով։
էս մարդը արկածախնդիր ա ու կրեատիւ։ նա ունենալու ա էսպիսի խնդիրներ էսպիսի մարդկանց հետ, լեզու ա գտնելու էսպիսի մարդկանց հետ, էսքան փող ա ունենալու, դուրս ա մնալու համալսարանից, եւ այլն։
էս դիսքլէյմեր էր նրանց համար, ով ծանօթ չի հոսքիս։
իսկ հիմա ուզում եմ անդրադառնալ սանդրոյի այն ասածին, թէ իրեն ոչ մէկի հետ տէնց լաւ չի եղել։
կոյր ժամադրութիւններ ֆիլմի մասին եմ։
մտածում եմ, արդե՞օք շատ աղջիկների հետ ա շփուել։ ու եթէ շփուել ա, ինչի՞ պէտք ա իրան լաւ վերաբերուէին։ ինչի՞ պէտք ա հետաքրքրէր իրենց։ դէ դասական «լուզեր» ա իրենց համար, փող չունի, տուն չունի, դասատու ա, մասկուլին չի, ճաղատ ա, ինչի՞ իր վրայ ժամանակ ծախսել։ նա ընտանի՞ք ա պահելու։ շորերի փո՞ղ ա տալու։ տո՞ւն ա առնելու։
ու դէ մարդիկ «լաւ» են էն մարդկանց հետ, ումից ակնկալիքներ ունեն։ իզուր տեղը հո լաւ չեն լինի։
հիմա, նէնց չի որ սանդրոն պէտք ա «սխալ» աղջիկ հաւանէր, ինչպէս ասուած ա այստեղ։ նէնց ա որ, էդ աղջիկն էր, ով արդէն ունի գողական ամուսին, ու զզուած ա իր կեանքից, ու դէ դպրոցն ա կարօտել, նա ա ուշադրութիւն դարձրել սանդրոյին։ էդ պատճառով էր իրեն լաւ։ բա եթէ չհաւանէր սանդրոյին, ինչի՞ պիտի սանդրոն լաւ զգար։ այդ պատճառով էլ ասել ա, թէ երբեք ոչ մէկի հետ տէնց լաւ չի զգացել։ զի երբեք իրան ոչ մէկ տէնց չի հաւանել։
ու դէ բնական ա, որ էդ հաւանողը պէտք ա ամուսնացած լինէր էդ գողականի հետ։ թէ չէ ինչի՞ պիտի հաւանէր։ ու հետեւաբար կանխորոշուած էր որ սանդրոն սէնց խնդիրներ ա ունենալու։ որ նա ա «սխալ» մարդու հաւանելու, որովհետեւ էդ մարդն ա իրեն հաւանելու։ ու որ տէնց ծանր ա լինելու։
ու տէնց։