երէկ պատմել եմ, թէ վերջապէս լայֆ աքուատիկն եմ նայել, որ էդ անդերսոնի, երեւի ամենալաւ ֆիլմն ա, որ նոյնականացրի ինձ միւրրէյի կերպարի հետ, ու յիշեցի, որ տասը քանի տարի առաջ մի քանի փորձ էի արել նայելու, ու չէր գնում, չէի հասկանում ինչ լաւն ա, ինչ վերջն ա։
ու մտածեցի, որ զարգացել եմ։ ու մեկնաբանեցի, թէ զարգացել եմ, որովհետեւ ա — ամուսնացած չեմ բ — համացանցային հանրային շփում ունեմ