աստուատ, էս ինչքա՜ն պարեցինք, էս ի՜նչ լաւ էր։
շէնքը նէէէէնց հետաքրքիրն էր, հին ձայնամեկուսացուած շէնք էր, ձայնագրութիւններ էին անում առաջ։
ու գիտէք որն ա շատ հաւէս, որ երբ ժամը հինգը խփեց, ու միջոցառումը պէտք ա աւարտուած լինէր, լոյսերի տղան տեղից վեր կացաւ, դիջէյը հաւաքուեց որ գնայ, ու ամենասկզբից նուագող դիջէյը սկսեց էլի ձայնապնակներ դնել, որովհետեւ մարդիկ կան, ո՞նց ես գնալու։ Ապա այն վերջին դիջէյը վերադարձաւ, ու նա սկսեց նուագել։ Իրենց հա փորձում էին հանել կազմակերպիչները, ու տէնց պայքար էր կազմակերպիչների ու դիջէյների միջեւ, ուր դիջէյները ժողովրդի կամքն էին արտայայտում։ թէկուզ մենք շաաատ քիչ էինք մնացել։
ի վերջոյ իհարկէ անջատեցին աուդիո համակարգը ու բոլորս ցրուեցինք։
բայց երկար տեւեցին հանելու փորձերը ահագին։
տէէէէնց։
ու դէ չասեմ ինչ հաւէս ա երբ դուրս ես գալիս, լոյս ա, անձրեւ ա, մաքուր օդ ա, քանաքեռի այգիների։ ահ։