առաջ ես նեղւում էի ու երբեմն մտածում, որ նա կամ նա աւելի լաւ ա չհետեւեն, որ չմեկնաբանեն, որովհետեւ այնքան սխալ են հասկանալու ու այլ բաներից խօսելու, որ համ չհասկացուածութիւնից կը տխրեմ , համ հաւէս չեմ անի դնեմ երկար բացատրեմ, համ չեմ ուզում գրածիս տակ սա գրուած լինի։ բայց յետոյ քիչ քիչ սովորեցի ու մտածեցի որ թող ամէնը լինի ինչպէս կայ, որովհետեւ եթէ ես շրջապատուած լինէի այլ մարդկանցով, գուցէ չգրէի այն ու այնպէս ինչպէս գրում եմ ու ապա իմ գրածն ու մեկնաբանութիւնը իրար սազում են։