իրենք շատ են օգտագործում հին սովետական անուանումները։ օրինակ՝ լիքն են «ունիւերսամ» պաստառներով խանութները։ զարմանալի է, ինչպէս իրենք չեն համարում դա իրեն արդեն վարկաբեկած անուանում, որ պէտք է ունենայ վատ ասոցիացիաներ՝ պիտի լինի կեղտոտ, դատարկ, եւ չարացած վաճառողուհի ունենայ (դուք շատ էք, իսկ ես մենակ)։
ինձ թւում է, իրենք քսաներորդ դար չեն ունեցել։ բաց են թողել։ բոլշեւիկները իրենց ապրել չեն տուել եօթանասուն տարի։ երբ մնացած աշխարհը զարգանում էր, ապրում էր։ ու իրենք փորձում են ինչ֊որ բան գտնել, որ իրենցն է, նոր բառ մտածելը բարդ է, իսկ ինքնութեան հետ կապել «ունիւերսամը»՝ աւելի հեշտ։
նոյն ձեւ, իրենց մօտ լիքը «ստոլովայա» պաստառներ կան։ ասենք ո՞ր մի հայ գործարարը իր «օբէկտը» կանուանի «ճաշարան»։ իր պագոնները կընկնեն։ նա, թէկուզ եւ զզուելի տեղ ունենայ, անունը կը դնի, ասենք՝ «ռեստորան», «սրճարան», «դրախտ», բայց ասենք ոչ թէ «համար չորս ճաշարան փբը»։ այլապէս նա իրեն պարզապէս լաւ չի զգայ։
#ռուսաստան #պետերբուրգ #քաղաք #սովետ #ճաշարան #դիզայն