եթէ դու վաղը նստես երթուղային, ու այն պայթի, կամ տաքսի՝ ու մեծ ջիպ մտնի այդ տաքսու մէջ, քա՞նի հոգի է անկեղծ վիշտ զգալու այդ պատճառով։ աւելի, քան երեք օր։
(ինձ մօտ ասենք շան կորուստի զգացմունքները պրոցես անելը կարող է տարիներ տեւել, իսկ առաջին ամիսը անտանելի է։)
ծնողները հաշիւ չեն։
եւս մի հարց։ դա քո՞ մասին է, թէ՞ իրենց։
քեզնի՞ց է, որ իրենք կան/չկան, թէ՞ իրենցից։ թէ՞ երկու կողմից էլ։
եթէ ես այսօր սեւանից չվերադառնայի, ո՞ւմ էր ցաւալու այդ համար։ ոչ֊մէկ֊ին։
լաւագոյն դէպքում կհնչեր․
— նա լաւ տղայ էր, լաւ էր բարքեմփին խօսում֊մոսում։ ափսոս։
իհարկէ անկեղծ է տխրութիւնն նրանց, ով ինձնից սպասելիքներ ունէր․ Բերնհարդը, ում ես գարբաջ քոլեքթորի հետ կապուած հարցերում պիտի օգնէի, իսկ նա արդեն ինձ փող է փոխանցել, Տ֊ն, ում ես խոստացել եմ օգնել այն պարագայում, ու Ք֊ն ով իր հարցերի պատասխանը չի ստանալու։
նկատե՞լ ես ինչպէ՞ս է փոխւում դետալներում վերաբերմունքը նրանց, ով քեզնից օգուտ չունի։ օրինակ ինչպէ՞ս է նա նստում երբ քեզ հետ է խօսում։
ծանօթ բրիտանացի ասում էր՝ «ես չեմ հաւատում երբ սոցիալական կապիտալը փորձում են էսթիմեյթ անել լայքերի քանակով։ ինձ համար սոց․ կապիտալը այն մասին է, քանի հոգի է պատրաստ ՍՊԱՆԵԼ ինձ համար»։
Ընդամէնը սպանել, ոչ թէ մեռնել։
Իսկ ո՞ւր ենք հեռու գնում։
Ո՞վ է ցանկանալու/կարողանալու «մտնել կօշիկներիդ մէջ»։
Հասկանալ, զգալ, կիսել։ Իրօք։
Բանալ մի դէպք։ Ընկերդ աշխատանքն է փոխել։ Շատ վատ է։
Նորմալ մարդ էր, կարծես։ Բայց հիմա, նոր աշխատանքին չի դիմանում։
Ամէն օր տառապում է, պատմում, որ նոյնիսկ գործից յետոյ է անհանգիստ, ու առաւօտը մտածում է աւելի լաւ է մեռնել, քան գնալ այդ աշխատանքի։
Հեշտ է պատկերացնել ընկերների արձագանքը։ Ասեմ, որ այդ մարդը ինքը շատ քեյր անող մարդ է, ով միշտ աջակցել է ընկերներին, միշտ կարեկցել է, միշտ զգացել։ Ու նա մնացել է լրիւ մենակ այդ վիճակում։ Լրիւ։
Նա նկատում էր իրենց անտարբերութիւնը դետալներում, հայեացքում, շարժումներում, նոյնիսկ եթէ իրենք փորձում էին քաղաքավարի լինել։ Մէկն անկեղծութիւն ունեցաւ ասելու․ «ես փորձում էի ինձ յիշեցնել որ դու սովորաբար հաւէսն ես, ու դիմանալ, բայց չստացուեց»։
Քանի որ ձանձրալի է, անհետաքրքիր։
Քանի շաբաթ առաջ տեսել եմ Ն֊ին փողոցում։ Ասաց ո՞նց ես։ Ես ֆոտո էի արել ամբողջ օրը ու հիանալի տրամադրութիւն ունէի։ Ժպտացի, ասացի՝ լաւ։ Նա զարմացաւ։ Զննեց ոտքից գլուխ։ Ո՞նց թէ լաւ — կարդացի աչքերում։ Յետոյ տեսաւ, որ չեմ կեղծում։ Ասաց․ «սովորաբար քիչ եմ տեսնում որ լաւ լինեն»։
Ու աւելացրեց․ «վաղը չէ միւս օրը արի հանդիպենք»։
Դա այն ժամանակ, որ ամիսներով պայմանաւորւում էինք հանդիպել ու «չէր ստացւում»։ ։Ճ
Ռեպրիզա․
Քա՞նի հոգի կը սպանի քեզ համար։
Քա՞նի հոգի երեք օրից շատ է տխրելու որ դու չկաս։
Ովքե՞ր են իրենք։
Եւ վերջաբան․
Ո՞ւմ համար դու կը սպանես։ Ո՞ւմ համար ես դու տխրելու երեք օրից շատ եթէ նա վաղը մեռնի։
ու տենց
Հ․ Գ․ տես նաեւ սա։