Երբ ունես հաւէս մտքեր, թէկուզ չափազանց ամբիցիոզ(կամ էլ ոչ այնքան), ու ոգեւորուած շարժւում ես, թէկուզ գիտես որ գուցէ շուտ չես հասնի, բոլոր «խնդիրներիդ» այլ կերպ, քան հումորով վերաբերուել չես կարող։ նաեւ զգում ես, որ սիրում ես ոչ միայն աշխատել, այլ հանգստենալ։ ։Ճ