անին ասաց, որ նա վերջի աղջիկն էր, միշտ հետեւն էր նստում, ես էլ յիշեցի, որ մեզ նստեցնում էին ըստ այբուբենի, ռուսականում չ֊ն գրեթէ վերջում ա, տէնց ես շատ էի յայտնւում հետեւի պարտայի մօտ, պատի տակ, ուր վերարկուներ էին կախած՝ հետեւս, գլխիս վրայից, ու բարդ էր դուրս գալ կամ նստել։