մտքերը, որ մարդիկ կարող ա կարդան ու իրենց պէտք լինի կարդալ, այն էլ անոնիմ հաշուով դնում էք փակ, որ կարողանան կարդալ ընդամէնը այս պահի հետեւողները, որ մի քանի հոգի են, ու ինտերնետում, գուցէ հինգ տարի անց նաւարկող մէկը երբեք չի գտնի ու չի իմանայ ու չի օգտուի, ու ինտերնետը այսպիսով չի լինում իրար օգնելու, ու փորձով կամ մտքերով փոխանակուելու տեղ, այլ լինում ա ընկերների փոքր շրջապատի հետ կիսուելու տեղ, այստեղ ու այս պահին։