երէկ մէկին համոզում էի ֆբ֊ում գրանցուի, ասում էի, ասենք քեարթերը արդէն ունեն համայնքներ, բարեկամութիւն, քուչա, մենք ենք, մեր պէսներն են որ իրենց պէտք ա ֆբ, ու ոչ թէ այն համար, որ բարեկամների հետ կապի մէջ լինենք, այլ որ մօտ մարդիկ գտնենք ու շփուենք։
ասում էի, որովհետեւ նաեւ չեմ ցանկանում իմ պէս մէկը մեկուսացած լինի, ոչ մի գաղափարի, կամ անձնականի պատճառով։
ու ես իրօք չկամ, քանի որ ես այնտեղ չկամ։ էդ մարդը ճիշտ էր։ ու ապուշ եմ։