ասք չռփելու մասին

ձեզ քա՞նի անգամ են չռփել։

եւ ո՞նց դրանից փոխվե՞լ եք։

ես լիքը չռփել եմ, ինձ լիքը չռփել են։

ու դա լրիվ անիմաստ էր։

ես ուզել եմ ասել՝ դու սխալ ես, ես ճիշտ եմ։

ինձ ուզել են ասել՝ դու սխալ ես, ես ճիշտ․․։

եւ՞

ո՞վ է ում համոզել։

ասում ենք՝ դու սենցն ես, որ սենց ես մտածում։

հա իսկ դու սենցն ես։

չռփելով չեն փոխում։ անիմաստ է։

ու առհասարակ փոխելը անիմաստ է։

ու անհնար։

այնքան բանալ ակնհայտ բաներ եմ ասում,

բայց նրանից է որ ես իրականում այնքան բանալ տղա եմ

ո՞ւմ եմ ասում։

ի՞նձ։ մեկա լիքը սխալվել եմ։ ու էլի լինելու է որ չեմ դիմանալու․․․

ձե՞զ։ ես որ այնքան գիրք եմ կարդացել, ու իմանալով, մեկա արել եմ, հաստատ այդ գրքերից ավելի համոզիչ չեմ լինի։

երեւի մինչեւ իր փորձի վրա չզգա մարդ, ինչ սխալներ է անում,

վատ չզգա, չզղջա, չապրի, այդ սխալների համար,

չի սովորի

չանել

սովորելը ցավոտ է, ցավը սովորեցնում է

դե ինչ ասեմ․․ խեր լիներ․․․

ու տենց

պիտակներ՝ մտքեր