ասք հեռուստատեսություն բնավ չլինելու մասին

արդեն սկսում են գրածները ֆեյսբուքներում ժամով «շեյրել»։ որովհետեւ մարդիկ չեն կարդում ոչ կարդացվող ժամերին։

բոլորը սովորել են՝ ուզում ես գրածդ կարդան, այնպիսի ժամի «շեյրիր» որ լսարան լինի։

դա հեռուստատեսության նման է լինում, ուր երեկոյան գովազդի ժամանակը ավելի թանկ է։

իսկ ինտերնետը հեռուստատեսություն չէ բնավ։

երբ ուզում ես՝ կարդում ես։

ինձ դուր չի գալիս այդպես անել։

ես գիտեմ որ որոշ չափով քիչ կարդացողներ կունենամ, բայց դրանք իրոք իմ կարդացողներն են, ոչ թե բան ու գործ չունենալու պատճառով հղումով ֆեյսբուքներից եկած սպառողները։

իսկ այսպես է սովորեցնում ԿՄ֊ի ժապավենը ու ֆեյսբուքի թայմլայնը։

այդպես չի սովորացնում ռսս րիդերը՝ անհնար է բաց թողնել փոստ այն մարդուց, ումից ուզում ես կարդալ, նույնիսկ եթե մեկ շաբաթ չես կարդացել։

Կտեսնես՝ նա գրել է այսքան տեքստ։

Իսկ ժապավենով այնքան հեռու չես գնա, որ նկատես։

Գիտեմ որ պարզ բան է։

Բայց ինտերնետը հեռուստատեսություն չէ։

Կարիք չկա հետամնաց տեքնոլոգիաներով օգտվել այլեւս։

ու տենց

պիտակներ՝ թվային անտրոպոլոգիա  թվային մշակոյթ  համացանց  մշակույթ  մտքեր