պատմություն խառնվելու մասին

– Դուք, հայաստանցիները ինձ շփոթեցնում եք։

– Ո՞նց

– Նայի, գրված է «կարդալ» իսկ դուք արտասանում եք՝ «կարթալ»։ Ու ես խառնվում եմ, քանզի եթե դուք ասում եք «թ», ապա ես պետք է ասեմ «դ»։

– Դու ուշադրություն մի դարձրու, քո պես ասա։

– Ո՞նց չդարձնեմ։ Ասու՛մ եք՝ «կարաք», ոչ թե «կարագ», չեք ասում «ձեռքդ», ու ասում՝ «ձեռքթ»

– Տենց ստացվում ա, մենք հատուկ չենք

– Բայց ես խառնվում եմ չէ՞։

_ու տենց _

պիտակներ՝ դիասպորա  զրոյց  հայերէն  ու տենց