ուրեմն դիպլոմնիկներիցս մէկը (ֆսեօ, պրծայ իրենցից), ինձ նամակները տրանսլիտ էր գրում, իսկ ես ինձ իրաւունք չվերապահեցի այդ մասին կարծիք արտայայտել։ վերջերս, սակայն, տրանսլիտի ձեւը փոխել էր։ եթէ նախկինում ր֊ի ու ռ֊ի փոխարէն գրում էր՝ r, ո֊ի փոխարէն՝ o, ապա վերջերս սկսեց ր֊ի փոխարէն ութ թիւը գրել, իսկ ո֊ի փոխարէն՝ w տառը։ ու իր տրանսլիտն է՛լ աւելի անընթերնելի դարձաւ ինձ համար։

ասենք պաշտպանութիւն բառն այսպիսի տեսքն ունէր՝ pa\tpanwu2jun։

ես էլի ոչ մի ձեւ չարտայայտուեցի, պարզապէս փորձում էի կարդալ ու հնարաւորինս շուտ արձագանքել նամակներին։

մի օր նա նամակում բողոքեց, թէ էդքան ա դիպլոմ գրելիս հայերէն տեքստ հաւաքել, որ սովորել ա այդ ֆոնետիկ շարուածքին ու դա ա հանդիսանում իր գրելաձեւի փոփոխութեան պատճառը։

ապա ես ակնարկեցի, որ քանի որ այսպիսի իրողութիւն ա ստեղծուել, նա կարող ա մինչ գրելը ալտ+շիֆտ սեղմել։

իմ խնդրանքն իգնորուեց, ու մեր հետագայ շփման մէջ իր հայերէնն շարունակեց մնալ ֆոնետիկ տրանսլիտ։ յետոյ, երբ դիպլոմայինն ընդհանուր առմամբ պատրաստ էր, նամակների ձեւը աստիճանաբար վերականգնուեց՝ խ֊ն դարձաւ x, ը֊ն՝ @, եւ այլն։

#տրանսլիտ #հայերէն

բնօրինակ սփիւռքում(եւ մեկնաբանութիւննե՞ր)