մի սիրիահայ ռեստորանի տէր պատմում էր, թէ երբ լոզունգներ են հնչում, որ ասադը պիտի հեռանայ, յաջորդը բղաւում են՝ հայերը պիտի հեռանան։ ասում է տենց նստած ես տանդ, ու լսում ես որ ամբողջ քաղաքը դա է գոռում։ ասում է բնաւ հաճելի զգացողութիւն չի։

բնօրինակ սփիւռքում(եւ մեկնաբանութիւննե՞ր)