օրուայ նուաճում՝ եւս մի մարդու նստացրի գիտհաբի ասեղի վրայ։ կարող օք հետեւել ոնց է քիւթով տետրիս գրում։ ասում է հիմա հասկացաւ, ինչու հրեհի դէպքում քոմիթ, փուշ արա նոր փախիր։ (:
բնօրինակ սփիւռքում(եւ մեկնաբանութիւննե՞ր)
