2015-11-03-1720164

Եւգենիա Տիմոնովան «ալտրուիստների եւ ձրիակերների» մասին նիւթ ունի։ Նախորդ գրառումն անելու ընթացքում մտածեցի, որ երեւի կիսուել կարողանալն ու ուզելը մարդկային ցեղի, տոհմի համար կարեւոր յատկանիշ էր։ Այդ պատճառով էլ պահպանուել է։ Բայց իհարկէ, եթէ դու որսի չես գնում, իսկ բոլորը գնում են, ամէն օր քեզ հետ չեն կիսուելու։ Տշելու են ցեղից, ու ապա դու ես դառնալու որսի առարկայ։ Այսինքն մէկը միւսին չի հակասում։ Կիսուելը չի նշանակում ձրիակերներ աճացնել։ Երբ ձրիակերները շատ են, բակտերիաների կոլոնիաները անհետանում են, այդ հասարակութիւնը ուր նրանք շատ են, կենսունակ չէ։

Դրան չափ կայ։

Եթէ դու չես վճարում քո համար, ապա քո համար վճարում է ինչ֊որ մէկը։ Ու շատ յաճախ, դու չես վճարում հենց այն պատճառով, որ ինչ֊որ մէկը վճարելու է։

#ձրիակերութիւն #աշխատանք

բնօրինակ սփիւռքում(եւ մեկնաբանութիւննե՞ր)

պիտակներ՝ ձրիակերութիւն  աշխատանք