ասք մայրիկին խաբելու մասին

Մտնում եմ արթ-բրիջ գիրք ընտրելու։

Թեի սրահից դուրս ա գալիս աղջիկ, խոսում ա մայրիկի հետ, ձայնը ձգելով, նվնվում ա․

– Հաաա, մաաաամ, դե Սոնաաաաայի մոոոոտ եմ, կուրսայինննըըըըը ավարտեեեեենք ու կգաամ։

Մի քիչ անց դուրս ա գալիս այլ ծինեյջեր աղջիկ, աշխույժ զրուցում ա, կենսուրախ։

– Մամ, երեխեքի հետ արտթ-ում ենք, հետո կգամ։

Այլ անձին շատ բարդ է, ու փաստորեն անհնար է կատարյալ կոնտրոլ անել։

Նա առանձին է ֆիզիկապես, ունի իր ուղեղը և մարմինը, ու գիտի ինչպես այն օգտագործել։

Ընտրությունը պարզ է։

Կամ ընդունել նրան այնպիսին ինչպիսին որ կա, կամ շփումը չի լինի անկեղծ։

Բանական ու իրատեսը՝ առաջինն է։ Երկրորդը կեղծ է։ Սակայն ի՞նչ եմ խորացել։ Մարդիկ սիրում են կեղծ պահվածք։ Եվ բնավ իրատես չեն ձգտում լինել։

ու տենց