հենց նոր Կուլտուրայով լսեցի․

սուրճը Փարիսում տարածվեց քանզի Վերսալում կար Թուրքիայի դեսպանատուն։

Ու սրճարանների տարածմանը աջակցեց հայ, որը բացել էր առաջին սրճարանը, Պրոկոպ անունով։

Նրա սրճարանում է հայտնվել նաև «գաղսոն» բառը․ նա աշխատանքի էր հրավիրում ինից տասնչորս տարեկան տղաների որոնք մոդայից լավ տեղյակ էին ու լավ խորհուրդ էին տալիս հաճախորդներին թե ինչ սուրճ պատվիերն։

Ու հետո հաղորդման մեջ ասում են որ միայն Փարիսում ա սրճարանը կյանքի ոճ։ Դե Երևանում էլ էր դա միշտ էդպես, եթե հավատալ այս էթնոհոգեբանական գործին

ու ես երբ սրճարանում եմ աշխատում ինձ լրիվ Հեմինգուեյ եմ զգում ։Ճ

ու տենց